Habana me dueles tanto que dejaría de verte para siempre,Para ser yo, para tener mi libertad, para vivir mis sueños .Te dejaría aunque llore porque el motivo seas tu, Porque tu mirada sobre mi; me apresa.Porque no deseo que seas cómplice de los que me vigilan,No quiero verte obligada a robarme mi vida, Porque se que no me robaras mis palabras, sueños, mi espacio y mi aire, como los que ya me lo hicieron y temen a el vuelo de las ideas. esos que le temen a el arco iris, a la paleta de colores que tiene la vida. que temen escuchar otras voces que no sean las suyas. Y que solo desean ser ellos los que hablen.

Habana you hurt so much that would leave me of see you for always, For being I, to have my freedom, to live my dreams. It would leave you although it cries because the reason you are your, Because your glance on my; hold me. Because nondesire that you are accomplice of whom they watch me, I do not want see you forced to rob my life to me, Because that you did not rob my words, dreams, my space and my air to me, like which already me they were made it and they fear to the flight of the ideas. those that fear to him to the rainbow, to the trowel of colors that has the life. that they fear to listen to other voices that are not hers. And that single wishes to be they those who speak.

Habana você feriu assim muito de que me deixaria o vêem para sempre, para ser I, ter minha liberdade, a viver meus sonhos. Deixá-lo-ia embora gritasse porque a razão você é sua, porque seu glance no meu; prenda-me. Porque nondesire que você é o cúmplice de quem me prestam atenção, eu não quero v o forçado a roubar-me minha vida, porque aquela você não me roubou minhas palavras, sonhos, meu espaço e meu ar, como que eu eles lhe foi feito já e temem ao vôo das idéias aqueles que medo a ele ao arco-íris, ao trowel das cores que tem a vida que temem para escutar outras vozes que não são dela. E esse únicos desejos a ser elas aqueles que falam.Habana che avete danneggiato così tanto che lo lascerebbe di li vedono per sempre, per essere I, avere mia libertà, da vivere i miei sogni. Li lascerebbe anche se cries perché il motivo voi è vostro, Poiché la vostra occhiata sul mio; tengalo. Poiché nondesire che siete accomplice di quale lo guardano, non desidero li vedo costretti a rubare la mia vita a me, Poiché quella voi non ha rubato le mie parole, i sogni, il mio spazio e la mia aria a me, come cui già me gli sono stato reso e temono al volo delle idee quelli che timore a lui all'arcobaleno, al trowel dei colori che ha la vita che temono ascoltare altre voci che non sono sua. E quel singoli desideri da essere coloro che parla.

Habana, das Sie soviel verletzten, daß mich von sehen Sie für immer, für Sein I, meine Freiheit zu haben, zum zu leben meine Träume lassen würde. Sie würde Sie lassen, obgleich sie schreit, weil der Grund Sie Ihr sind, weil Ihr flüchtiger Blick auf meinem; halten Sie mich. Weil nondesire, daß Sie Mittäter sind, von dem sie mich aufpassen, wünsche ich nicht sehe Sie gezwungen, mein Leben zu mir zu berauben, weil das Sie meine Wörter, Träume, meinen Raum und meine Luft nicht zu mir beraubte, wie der bereits ich sie es gebildet wurde und sie zum Flug der Ideen die daß Furcht zu ihm zum Regenbogen fürchten, zum Trowel von Farben, der das Leben hat, das sie sich fürchten, um zu anderen Stimmen zu hören, die nicht ihre sind. Und dieses einzelne Wünsche, zum sie zu sein die, die sprechen.Habana u kwetste zo veel die me van ziet u voor altijd, voor het zijn I, om mijn vrijheid te hebben, om te leven mijn dromen zou verlaten. Het zou u verlaten hoewel het omdat de reden schreeuwt u, omdat uw blik op mijn uw bent; houd me. Omdat nondesire dat u medeplichtige bent van wie zij op me letten, wil ik niet zie u dwong om mijn leven aan me te roven, omdat dat u mijn woorden, dromen niet, mijn ruimte en mijn lucht aan me roofde, waarals reeds me zij het werd gemaakt en zij aan de vlucht van de ideeën die vrezen die aan hem aan de regenboog vrezen, aan trowel van kleuren die het leven heeft dat zij aan andere stemmen vrezen te luisteren die geen van haar zijn. En dat enige wensen te zijn zij hen die spreken.